Drogie Koleżanki i Koledzy Nauczyciele
Wszyscy odczuwamy skutki ostatniego roku – roku pandemii. Nauczyciele i uczniowie zostali doświadczeni w szczególny sposób. Nie mieli szans na regenerację swoich sił poza miejscem zamieszkania. Dom i praca miały ten sam adres. Uczniom towarzyszył stale stres, samotność, wysiłek intelektualny, który nie łączył się ani z ruchem, ani z radością ani z poczuciem bycia we wspólnocie. Każdy z Was przecierał nowy szlak swojej pracy w obliczu tak ekstremalnych ograniczeń. Nie da się wrócić do tego samego po tylu miesiącach zdalnej pracy. Może warto byłoby rozważyć nową formułę powrotu do szkoły; wejścia do nowej/starej rzeczywistości...
Zrób sprawdzian ze słuchania uczniów:
-
okaż szczere zainteresowanie, skoncentruj się na uczniu, który do Ciebie mówi;
-
bądź otwarty na punkt widzenia ucznia;
-
używaj zwrotów zachęcających do mówienia.
Zapytaj o emocje, nazwij je, zadbaj o świat emocji uczniów. Może być w nim dużo obaw, napięcia, lęku stresu:
-
Co czułeś w sytuacji zdalnego nauczania? Co było dla Ciebie miłe, fajne? Co sprawiało trudność?, Jak sobie radziłeś? Co pomagało poczuć się lepiej? Co nie pomagało, utrudniało jeszcze bardziej czas izolacji?;
-
Jak się czujesz wracając po przerwie do szkoły? Co może być trudne? Co mogłoby być przyjemne, miłe po powrocie do szkoły?;
-
Może pomocne będą proste ćwiczenia oddechowe, relaksacyjne, ćwiczenia uważności, codzienna aktywność ruchowa, która pozwoli zmniejszyć napięcie emocjonalne.
Przetestuj rozmowy z uczniami:
-
zobacz jak teraz układają się relacje między uczniami, o czym najchętniej
i najczęściej rozmawiają, o co pytają, jakie mogą mieć obawy; -
tych bardziej milczących uczniów stopniowo zachęcaj do rozmowy, nie naciskaj, unikaj presji wypowiedzi;
-
wspólnie ustalcie plan działań na najbliższy czas;
-
informuj o tym, co planujesz, jak dalej będzie realizowany program, zbieraj informacje od uczniów, pytaj co dla nich jest ważne, poszukujcie kompromisów.
Sprawdź swoją umiejętność komunikacji:
-
pytaj o rzeczy, które są ważne dla ucznia; nie zawsze to jest nauka;
-
nie spiesz się; dzieci też potrzebują czasu żeby się ośmielić, zbudować relację;
-
opowiedz im o swoich obawach i trudnościach.
Postaw na docenianie:
-
wstrzymaj się z ocenianiem;
-
daj czas na wdrożenie się;
-
obserwuj uważnie, doceń wysiłek i pracę, jaką wszyscy włożyli w czasie nauki
i pracy zdalnej; -
doceniaj ucznia na bieżąco – jego starania i postępy, nawet drobne.
Nadrób zaległości ze spotkań twarzą w twarz:
-
rozpoznaj sytuację w klasie (czy mieli ze sobą kontakt, czy współpracowali ze sobą, czy sobie wzajemnie pomagali…);
-
zapytaj uczniów jakie mają pomysły na wspólne bycie razem;
-
zaproponuj bezpieczną formę wspólnego spędzania czasu ( np. wyjście na spacer, godzina wychowawcza w parku, w lesie) oraz współpracę w podgrupach.
Dyrektor oraz
Rada Pedagogiczna
Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Sieradzu
