ZAPRASZAMY DO LEKTURY - cały tekst w pliku pdf, do pobrania poniżej
SERCE I ROZUM W OBLICZU WOJNY.PDF
ZAPRASZAMY DO LEKTURY - cały tekst w pliku pdf, do pobrania poniżej
SERCE I ROZUM W OBLICZU WOJNY.PDF
Zachęcamy do korzystania z Platformy Specjalistyczno-Doradczej, która prężnie się rozwija i aktualnie w swojej ofercie
proponuje następujące obszary wsparcia:
link do platformy https://pwpp.uksw.edu.pl/
dla uczniów, rodziców, nauczycieli i specjalistów w m. in w następujących obszarach:
Prowadzenie BEZPŁATNYCH SZKOLEŃ online dla nauczycieli, rodziców i specjalistów - trenerzy są z wieloletnim doświadczeniem
w pracy z dziećmi i młodzieżą oraz w prowadzeniu szkoleń dla rodziców i nauczycieli).
SZKOLENIA SĄ ONLINE, ALE POWADZONE METODĄ WARSZTATOWĄ W KONTAKCIE. AKTUALNIE W OFERCIE MAMY
ŁĄCZNIE KILKADZIESIĄT SZKOLEŃ Z NASTĘPUJĄCYCH OBSZARÓW:
Wkrótce oferta poszerzy się o następujące obszary:
WSZYSTKIE SZKOLENIA I KONSULTACJE W RAMACH PORADNICTWA SĄ ONLINE I BEZPŁATNE.
W każdym tygodniu poszerzamy ofertę szkoleń i dostępnych specjalistów.
Na czacie min 8 godzin dziennie jest dyżur osób służących informacją na temat programu i platformy
(w tym wspieranie w procedurze logowania, zapisu na szkolenia oraz nawigacji po stronie).
20 listopada obchodzimy Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka.
Co robić, gdy prawa dziecka nie są przestrzegane?
Reagować.
Dziecięcy Telefon Zaufania Czat Internetowy Rzecznika Praw Dziecka
800 12 12 12 - czynny całodobowo, 7 dni w tygodniu
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży - 116 111
"Niebieska Linia" 800 120 002
Historia Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Sieradzu
Poradnia Wychowawczo-Zawodowa, bo taka była jej pierwotna nazwa, została powołana przez ówczesnego Inspektora Oświaty 1 stycznia 1972 roku. Dyrektorem została pani Janina Stasinowska, a pani Ewa Neyman objęła stanowisko pedagoga. Siedzibą placówki stał się budynek przy ulicy Targowej. Pierwsze trzy miesiące to organizacja pracy, a więc wyposażanie w niezbędny sprzęt, materiały badawcze, pomoce dydaktyczne i księgozbiór. Nowa i nieznana dotąd placówka musiała pozyskać klienta i zaistnieć na terenie powiatu, a nie było to łatwe, bo zatrudniała niewielu pracowników.
Do zadań Poradni należało diagnozowanie dzieci z trudnościami w nauce i określenie najwłaściwszej formy pomocy oraz badanie dojrzałości szkolnej – trzeba nadmienić, że objęta nim była cała populacja dzieci w danym roczniku. Zajmowano się orzecznictwem do szkolnictwa specjalnego, a także pomocą młodzieży w wyborze drogi zawodowej. Ponieważ zadań przybywało, zatrudniono dwoje nowych pracowników – psychologa Ulissesa Alvarado i logopedę Grażynę Zawiszę. Pracownicy współpracowali ze wszystkimi szkołami i placówkami oświatowymi w powiecie.
Kiedy w roku 1975 nastąpiły zmiany administracyjne w kraju i utworzono województwo sieradzkie, placówkę przekształcono w Wojewódzką Poradnię Wychowawczo – Zawodową, zmieniono siedzibę na Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy, a dyrektorem została pani Zofia Skowrońska. Przed pracownikami postawiono nowe zadania: nadzór merytoryczny nad instytucjami oświatowymi działającymi na terenie województwa, kwalifikowanie oraz orzekanie o potrzebie kształcenia specjalnego dla uczniów z wadą słuchu i wzroku. Poradnia działała dwutorowo – wypełniała wszystkie zadania poradni rejonowej i wojewódzkiej. W tym czasie zatrudniono pedagoga – panią Danutę Cenin, a miejsce dyrektor Zofii Skowrońskiej zajęła pani Barbara Augustowska i pełniła tę funkcję do 1981 roku. Sukcesywnie wzrastała liczba etatów, a nawet przyznano Poradni samochód, dzięki któremu łatwiej było pracownikom dotrzeć do najmniejszych i najdalej położonych szkół.
Kolejnym dyrektorem Poradni została pani Ewa Neyman. Placówka zmieniła siedzibę na lokal przy ulicy Krakowskie Przedmieście. Kompetencje placówki nie uległy zmianie, ale pojawiły się nowe zadania – terapia pedagogiczna, profilaktyka i resocjalizacja. Wzrost świadomości, potrzeby środowiska lokalnego spowodowały, że wrosła liczba klientów Poradni. Coraz więcej rodziców, nauczycieli i uczniów korzystało z pomocy psychologicznej, pedagogicznej i logopedycznej. Oznaczało to, że placówka jest znana nie tylko w środowisku oświatowym, ale także w gronie społecznym i cieszy się zaufaniem rodziców oraz uczniów. Był to efekt pracy pedagogów odpowiadających na potrzeby szkół, z którymi współpracowali. Pomoc przy organizowaniu zajęć terapeutycznych, korekcyjno-kompensacyjnych, dydaktyczno-wyrównawczych, tworzenie punktów konsultacyjnych, odczyty, pogadanki dla rodziców, spotkania z młodzieżą na lekcjach przygotowujących do wyboru zawodu to tylko nieliczne działania, które podejmowali pracownicy Poradni.
Rok 1992 przynosi zmiany: od 9 kwietnia placówka to – Poradnia Wychowawczo-Zawodowa. Dyrektorem zostaje pani Małgorzata Maciuszonek. Niebawem Poradnia zmienia lokal i przenosi się do budynku Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych przy ulicy Tuwima.
W 1993 roku na mocy Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 czerwca dotyczącego organizacji i zasad działania publicznych poradni specjalistycznych Poradnia Wychowawczo-Zawodowa została przekształcona w Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną. Nastąpiła redukcja zadań związanych z nadzorem merytorycznym na terenie województwa. Poradnia przyjęła status poradni rejonowej i działaniem swym objęła miasto oraz okoliczne gminy.
W 1995 roku funkcję dyrektora objęła pani Magdalena Pieniążek i pełniła tę funkcję do roku 2018. W tym czasie Poradnia została przeniesiona do budynku Starostwa Powiatowego, gdzie znajduje się do dziś.
Od roku 2019 placówką zarządza pani Agnieszka Jasianek-Dobras. W poradni zatrudnionych jest 6 psychologów, 7 pedagogów, 3 logopedów.
Zadaniami poradni pozostają: diagnozowanie dzieci i młodzieży z trudnościami edukacyjnymi, wydawanie opinii i orzeczeń, realizacja zadań profilaktycznych oraz wspierających wychowawczą i edukacyjną funkcję przedszkola, szkoły, wspieranie nauczycieli w rozwiązywaniu problemów dydaktyczno-wychowawczych, prowadzenie warsztatów i prelekcji dla dzieci i rodziców. Poradnia oferuje również cykliczne spotkania profilaktyczne dla rodziców ze specjalistami z różnych dziedzin związanych z wychowaniem i dbaniem o prawidłowy rozwój dziecka.
W naszej Poradni prowadzimy zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju, korekcyjno-kompensacyjne, terapię logopedyczną i pedagogiczną, psychoterapię oraz zajęcia integracji sensorycznej i biofeedback .
20 listopada obchodzimy Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka – święto ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 2014 r., z inicjatywy Rzecznika Praw Dziecka. Z tej okazji zapraszamy do lektury artykułu naszego psychologa, Aleksandry Powroźnik, dotyczącego znaczenia granic w wychowywaniu.
„Granice w wychowywaniu”
„Nie ma dzieci – są ludzie” jak pisał Janusz Korczak, lekarz, pedagog, publicysta, działacz społeczny i teoretyk wychowania. Każdy z nas był kiedyś dzieckiem. Dziecko, podobnie jak dorosły posiada pewne prawa i wolności. Za źródło tych praw jest uznawana godność człowieka. Z godnością człowieka wiążą się wolność i równość. Są one podstawą wszystkich praw człowieka. Człowiek posiada wolną wolę i samodzielnie może podejmować decyzje (uczy się tego na określonych etapach rozwoju). Świadomie ponosi odpowiedzialność za podjęte decyzje. Równość natomiast odnosi się do tego, że każdy człowiek, także dzieci - posiadają takie same prawa i powinni być traktowani bez dyskryminacji.
W tym artykule chciałabym skupić się na psychologicznych aspektach tego święta i wolności dziecka, jako istoty ludzkiej. Istnieje powszechne przekonanie, ze z prawami nieodłączne są obowiązki. Wszystkie prawa człowieka, w tym dziecka są bezwarunkowe. Warto pamiętać i uwrażliwiać dzieci na poszanowanie praw innych osób. W dzisiejszych czasach dużo słyszymy o prawach człowieka i wolności, jednak nie możemy zapominać o granicach. Coles R. pisał: „Rodzice chyba zapomnieli, iż ich dzieci bardziej, niż czegokolwiek innego potrzebują takich zasad życia, które jasno określają, co jest dobre, a co złe”. Zgodnie z Cloudem i Townsendem: większość z nas zmaga się ze sprawami, związanymi z granicami, świadomie lub nieświadomie.
Czym są granice? O czym nas informują? Co może się zdarzyć, gdy przekroczymy granice? Co się dzieje, gdy naruszymy granice, np. państwa? Co dzieje się, gdybyśmy zlikwidowali granice?
Granica państwa informuje nas, że za nią zaczyna się inne terytorium, gdzie mogą obowiązywać inne przepisy, zwyczaje, tradycje i język. Gdy przekraczam granicę, (za zgodą, porozumieniem) muszę dostosować się do określonych zasad. Gdy nie przestrzegam zasad, narażam się na konsekwencje. Dookoła nas także zauważamy granice, którymi są płoty, żywopłoty, tablice, szlabany. Oznaczają one to samo: „tu zaczyna się moja własność”. To właściciel odpowiada za to, co dzieje się na jego terenie. Granice informują nas gdzie jest „JA” a gdzie zaczyna się ktoś inny. Mają na celu budowanie poczucia własności i odpowiedzialności za to, co odnosi się do JA.
Podstawą wolności jest świadomość – tego, co moje, za co JA jestem odpowiedzialny. Jasne granice JA sprzyjają właściwym relacjom społecznym, międzyludzkim.
Dlaczego granice są ważne w relacjach rodzinnych? Zdaniem Woititz'a. w zdrowych rodzinach granice prywatności są szanowane, natomiast ograniczenia są rozsądne i czytelne. W niezdrowych rodzinach panuje chaos i skrajna surowość. Ustanawianie ograniczeń oraz pilnowanie ich przestrzegania to zadanie dla rodziców dzieci. Dzieci nieustannie próbują przekraczać granice. To naturalne w toku ich rozwoju. Oddaje to metafora dziecka jako wody w rzece. Jeśli rzeka nie ma brzegów (granic) rozleje się i popłynie wszędzie. Dziecko jako rozlewisko nie ma tożsamości, jest nieskuteczne w swoich działaniach. Dziecko, które ma wyznaczane granice posiada swoją tożsamość. Granice i ich znajomość w dorosłości umożliwia decydowanie o sobie i dokonywanie wyborów z szacunkiem do innych osób. Zasady nadają życiu jasną strukturę, zapewniają poczucie bezpieczeństwa, odpowiednie relacje międzyludzkie, uczą odróżniać, co jest dobre, a co złe. Zarówno brak zasad, jak i nadmiar i sztywność -nie są optymalne. Brak zasad oznacza chaos, zamieszanie. Zbyt sztywne zasady natomiast powodują cierpienie zarówno dziecka, jak i dorosłego, ponieważ budują lęk i bunt u dziecka (Ginott). W ustalaniu zasad trzeba zacząć od siebie – jakie Ty masz granice, jako osoba dorosła? Nie można niczym rządzić, jak twierdził Kardynał Wyszyński – jeśli człowiek nie nauczy się rządzić samym sobą.
Drogi rodzicu, pamiętaj, prawa są bardzo ważne. Granice w wychowywaniu także. Wykształcenie zdrowych, mocnych i elastycznych granic powinno być celem wychowania każdego z nas, gdyż „Najlepszym miejscem pod słońcem jest dom, w którym każda osoba rozumie nieodzowność praw, przekonań i wartości” (G. MacDonald).
Opracowała: Psycholog Aleksandra Powroźnik
Literatura:
Nelsen „Pozytywna dyscyplina”
Faber, Mazlish „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły”
Anna Dąbrowska, Dariusz Grzemny, Elżbieta Kielak, Elżbieta Krawczyk, Natalia Pamuła, Piotr Skrzypczak, Hanna Zielińska, Wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi - pakiet materiałów edukacji praw człowieka, Amnesty International, Warszawa 2017. https://amnesty.org.pl/wp-content/uploads/2016/07/
Wszyscy-ludzie-rodza-sie-wolni-i-rowni-pakiet-materialowedukacji-praw-czlowieka.pdf
Janusz Korczak, Prawo dziecka do szacunku, Biuro Rzecznika Praw Dziecka, Warszawa 2012. http://brpd.gov.pl/sites/default/files/prawo_dziecka_do_szacunku.pdf
Ja mam prawo, ty masz prawo, on/ona ma prawo... Wprowadzenie do praw dziecka. https://rm.coe.int/168047358e
Prawa dziecka – Rzecznik Praw Dziecka (brpd.gov.pl)
Pakiet-Dzien-Praw-Dziecka.pdf (ekokalendarz.pl)
